Książka Macieja L. Rewakowicza, bydgoskiego lekarza, taternika, alpinisty i himalaisty, to zapis wspomnień – nie tylko z czasu jego wypraw w polskie, alpejskie czy himalajskie góry, jak sugerowałby tytuł „W górach, Indiach i Iranie”. Początek tych wspomnień to odległy czas pierwszych górskich kroków zawdzięczanych rodzicom, które zapoczątkowały miłość autora do gór, fascynację ich pięknem, ale też szacunek dla ich surowości i wymagań. Wraz z autorem Czytelnik zdobywa szczyty tatrzańskie i alpejskie, a w czasie pierwszej bydgoskiej wyprawy w Himalaje Parbati dziewiczą, pięciotysięczną górę, nazwaną Samadhi. To nieprzypadkowe imię, bo odzwierciedla także zainteresowanie Macieja L. Rewakowicza religią buddyjską, w której samadhi to stan głębokiej koncentracji uzyskiwany dzięki wytrwałej medytacji. Książka jest także zaproszeniem do wspólnej podróży z autorem – przez Związek Radziecki, Iran, Pakistan – do Indii. To wyprawa niezwykle interesująca, bo obfitująca w szczegóły historyczne, obserwacje obyczajowe, spostrzeżenia dotyczące religii – w rzeczywistości roku 1978, która dla wielu czytelników może być znana już tylko z podręczników historii współczesnej. To rok, kiedy istniał jeszcze komunistyczny Związek Radziecki, w Iranie panował szach Reza Pahlawi i można było pojechać do Afganistanu, który stał się republiką demokratyczną z udziałem kobiet w polityce. Walorem książki jest wiele pięknych zdjęć z archiwum autora, a także kod QR, dzięki któremu czytelnik może posłuchać dzwoneczków alpejskich krów. Warto odbyć podróż w polskie, alpejskie i himalajskie góry, do Indii i Iranu i chociaż na chwilę odetchnąć od zgiełku i pośpiechu otaczającej nas na co dzień rzeczywistości.
